Mireille

Even gezellig een hapje eten voor de film. Gezellig was het. Hapje was het ook. Want na 1 hapje bleek de saté koud. Dus iets van gezegd. Gevraagd wat ze konden doen. Opwarmen in magnetron hadden we liever niet. Dit werd even besproken in de keuken. Ze zouden het op nieuw voor ons klaar maken. Keurige oplossing. Ronde 2. Hè! Op een bord de saté van het s de stokje af. En op het andere bord miste 1 stukje vlees. Zo waren onze borden ook terug naar de keuken gegaan. De borden waren nu warm. Waarschijnlijk even in de oven gezet. Denken wij. De al te dikke saté saus was nu nog droger en harder. De saté was gort droog en eetbaar. Frietjes opgegeten en de kroepoek. Bediende kwam. We zeiden dat het oneetbaar was. Ze ging het bespreken. Haar collega kwam terug en zei dat dat inderdaad niet oké was. Hij ging wat voor ons regelen. We hoefden de ene munt thee en de ene spa blauw niet te betalen. De oneetbare saté wel. Ik was totaal in shock. Heb betaald, leuke film gekeken en nu thuis en denk: waarom heb ik voor iets betaald wat ik niet heb kunnen eten? Hier ga ik nooit meer eten. Zonde van je geld. Thuis een lekkere boeken kaas gegeten.