Wollerich in Sint-Oedenrode

15 november aan een prima port proeverij deelgenomen onder leiding van wederom Bregje Visscher. De verschillende soorten port mogen proeven alsmede lekkere hapjes hierbij, ook een leerzame uitleg gekregen over de geschiedenis van de port. Wederom een fijne avond waarbij nog wat lekkere port gekocht.

Viva Espana
Alweer de 3e wijnproeverij binnen een paar maanden en de port en bubbeltjes proeverijavond in december nog te gaan.
Ook deze avond was weer apart en heeeel interessant, want ik kwam nog niet zoveel verder als de Rioja en de sherry van PX. Wederom was de proeverij in deskundige handen van Bregje Visscher.
Ditmaal werden we ontvangen in het restaurant want de proeverij trekt steeds meer publiek aan dus was de keuze of 2 avonden in de voorkamer ( max. 18 personen per keer) of voor deze keer in het restaurant. Volgens Bregje gaan de volgende proeverijen verdeeld worden over 2 avonden.
Het restaurant met die mooie kroonluchters is natuurlijk een prachtige plaats om een proeverij te houden en er ontstond al snel een gezellig samenzijn al was de groep nu bijna 1 keer zo groot.
Iedereen werd ontvangen met een ondoorzichtig glas en we moesten zelf proeven en ruiken wat er nu in dit glas vooraf werd aangeboden. Al snel kwamen we tot de conclusie dat het een droge sherry (Tio Pepe) was die bij de meeste niet meteen in de smaak viel door zijn vrij scherpe smaak. Later tijdens de amuses werd de beoordeling milder.
Bij elke proeverij begint Bregje met het introduceren van haar zelf ( vinoloog/wijnacademie/Maarn) waarna in dit geval Spanje via een beeldpresentatie werd besproken. In eerste instantie kwam natuurlijk de sherry ter sprake aangezien hiermee was begonnen. De sherry wordt alleen gemaakt in een gedeelte van Andalusie waar de palominodruif (90%) en de rest door de PX en de Moscatel druiven wordt geproduceerd. Het maken van de sherry door de solera en flor (gistlaag) is een interessant verhaal. De sherry wordt in vaten steeds overgeheveld. De vaten liggen op elkaar waarin de oudste onderin. Daar wordt na een periode wat gebotteld en weer bijgevuld uit een jonger vat en die weer uit weer een jonger vat.
Ook werd Spanje en hun wijn in een notedop verteld : 5 gebieden / waaronder natuurlijk de Rioja, 5 classificaties ( tafelwijn, V.C.(plaatselijke wijn) ,landwijn, Do en DOC). Daarnaast heeft Spanje de grootse en meeste wijngaarden (1,2 miljoen ha.) ter wereld maar is de derde grootste producent ( Frankrijk en Italie zijn 1 en 2).
Zoals al eerder aangegeven werden er 3 amuses aangeboden bij de sherry: de 1e was een olijvencakeje met mousse van sinaasappel , leuk opgediend in een glaasje met een aparte vork, de smaak was niet opwindend maar wel fris. De 2e amuse was een kleine pizza met mozzarella, tomaat en artisjok, al meer smaak en de derde amuse zorgde voor de juiste opbouw (heerlijk), een bouchot mosselen (kleintjes) met venkel crème , tomaten coulis (puree) en een crème van bosui en aioli. Heerlijke kleine mosselen in super smaakvol zoetig smaakje waardoor de sherry wat meer beviel. Ook ditmaal werd er weer een geurproeverij met geurflesjes gehouden en gelukkig had ik dit keer de helft goed maar het blijft niet makkelijk.
De wijnproeverij begon en opvallend waren de vele druivenrassen waar ik nog nooit van gehoord had. De 1e wijn die we mochten proeven was een Oro de Castilla uit 2010 uit het wijngebied Rueda ( omgeving Madrid) en als druif een Verdejo. Een licht witte fruitige wijn, ik dacht eerst de kenmerkende geur van een Chardonnay (citrus) te ruiken maar daarna werd het toch meer de smaak van rijp fruit ( appel, passievrucht) en kruiden. Een fijne wijn om mee te beginnen, vele waren meteen enthousiast.
De 2e wijn was een Pe Rodondo Lias uit het gebied Rias Baixas ( gebied boven Portugal) van 2008. De druif een Albarino, lekker fris, stevige zuren, vol geurend naar citroen en als nadronk een beetje ziltig. Wederom een wijn die de stemming verhoogde.
Als 3e wijn een Laus Flor de Chardonnay uit Aragon ( midden onder de Pyreneeën) van 2010. Lichtgeel van kleur, een sappige frisse wijn met een geur van lichte houtrijping en tonen van ananas en banaan. Als Chardonnay liefhebber had deze niet mijn voorkeur. De 3 wijnen hadden overigens volgens vele met mij veel overeenkomsten en beviel de 1e als beste.
De eerste hapjes werden gepresenteerd waarbij we de eerste 3 wijnen bij het gerecht konden proeven. Een tartaar van kalfshaas met daarbovenop wat pikante tomaat. Lekker grof en vast, smaakte prima. Daarnaast patatas bravas, volgens mij gekarameliseerd, heerlijk zoetig en krokant prima passend bij de witte wijnen.
Als 4e wijn een Flor de Vetus uit Toro, Castilia y Leon (provincie Zamora) uit 2009. Als druif een Tempranillo, geurend naar vanille en toffee. Stevig en wrang in de mond met een lange nadronk. Ik vond deze heftig door zijn vele tannines maar toch ook wel apart. Bij de latere hapjes prima.
Als 5e wijn een Mo Monastrell uit Valencia van 2009. Als druif dus de Monastrell een wijn met mooie houttonen, jong en licht met een zachte nasmaak. Ik had hier meer van verwacht maar de 2 andere rode waren dan ook kanjers.
De 6e wijn een Dido, La Universal uit Montsant (Catalonië) uit 2009. Als druif een Cuvee van Cabernet sauvignon , Garnache en Merlot. Een heerlijke rode wijn, met heerlijke stevige houttonen, wat smakend naar zwaar fruit, een gedachte aan chocolade met een prima nadronk.
Daarna inderdaad weer hapjes, dit keer op de bodem een spaanse paella met daarop een coquille, Hollandse garnaaltjes, zeeduivel en langoustine, zowel het kreeftje als de andere vissoorten pasten prima bij de paella en vooral de Dido was hierbij een heerlijke wijn.
Daarna nog 2 dessertwijnen: Wijn nummer 7 was uit het Navarra gebied ( bij de stad Corella, Baskisch onder de Pyreneeën) een Navarra met als druif de Muscadel uit 2008. Een zoete dessertwijn met heerlijke aroma’s van rijp muskaatfruit. Een heerlijke wijn van 15% die wat langer open kan blijven staan (aangesterkt met wijnalcohol). Daar hebben we er dus maar eens enkele van gekocht. Ook als fles mooi om te zien al verwacht ik zonder meer dat sommige deze fles juist verschrikkelijk wanstaltig vinden.
Als laatste een Dulce Monastrell uit Jumilla (provincie Murcia) uit 2008. Ook een zoete wijn met veel suikers, maar voor mij stroeve mondtonen. De muscadel won het op alle fronten, ook bij de hapjes. De laatste hapjes waren een crème Catalana met macaron en ijs van mandarijn. Heerlijk zoet, enerzijds krokant, een prima afsluiting.
Wederom een geslaagde avond waarbij de collega’s van Bregje ook een goede indruk achterlieten. Wat me opviel aan de druivenrassen waren de vele aparte nog niet bekende namen en de mooie etiketten die modern en duidelijk op de fles aanwezig zijn.

Hapjes proeverij wild/wijn.
Na de eerste proeverij in september waren afgelopen donderdag de verwachtingen hooggespannen of het niveau doorgezet zou worden op deze avond. Hier kan geen twijfel over bestaan, ook deze keer was de proeverij weer op een hoog niveau.
Ook nu werden we weer warm welkom geheten door het team van restaurant Wollerich.
Al enkele dagen van tevoren hadden we via email gelezen dat gastspreker Eric Swinkels, oud olympisch kampioen kleiduiven schieten, een lezing zou houden over wild.
Tijdens de ontvangst van de gasten werden we getrakteerd op een cabernet franc uit Saumur (Loire), op het etiket las je : Habit Pourpre, een cuvee de la Chevalier.
Voor mij een onbekende wijn die blijkbaar vaak als blend gebruikt wordt met andere wijnen. Een wijn van lichte kleur, mooi fris om mee te beginnen, een beetje prikkelend en smakend naar donker fruit.
Ook nu werden we in de ontvangstruimte weer verwend met enkele amuses:
de 1e was een bekende van de vorige keer, een warm bamihapje met truffel en truffelmayonaise. Een welkome start want we waren allemaal met een gure kou binnen gekomen.
Als 2e een een mengsel van zuurkool, aardappel, rookworst en kalfssucade, welke op het bord er niet zo mooi uitzag, maar de lekkere volle smaak vergoedde veel.
Bij de derde amuse toonde de kok al zijn ideeën van zijn culinaire kwaliteiten. De combinatie van roomkaas met grapefruit was lekker zacht en fris en de walnoot met olijf en andere smakelijk toefjes maakte het tot een mooi eind van de eerste ronde.
Hierna werden we door Bregje Visscher, de ons nu al bekende vinologe uitgenodigd in de voorkamer waar men dit keer de tafels in een andere vorm had gezet aangezien er meer gasten waren.
Eric Swinkels werd voorgesteld en deze begon met een gepassioneerde lezing over wild. Wederom een lezing waar je waar kreeg voor je geld. Mijnheer Swinkels is natuurlijk een autoriteit op dat gebied gezien zijn kennis met betrekking tot wapens, munitie en wildbeheer. We kregen een bevlogen lezing over het klein en groot wild en een applaus was daarna zijn deel.
Bregje gaf ons ook ditmaal een reukvermogen test met 5 geurflesjes wat wederom niet makkelijk was maar aan onze tafel had een van de tafelgenoten er toch 4 goed, chapeau.
Hierna begon de wijnproeverij met de daarbij behorende hapjes. De tafels waren wederom mooi gedekt met daarbij de nodige glazen en een bakje om de overtollige wijn in te doen na het proeven (deze bleven vrij leeg).
Als 1e wijn een Chenin blanc uit Zuid Afrika: Rijks, Touch of Oak uit 2009. Een wijn licht geel van kleur met lekker zuren en smaak van ananas en abrikoos en een mooie lange nasmaak. Ik vond dit zelf een lekkere wijn met een lichte houtachtige geur.
De 2e wijn was een chardonnay uit Chili: ook licht geel en de geur was niet sterk genoeg voor een juiste omschrijving, daarnaast had de wijn wat smaak van citroen. Wel een frisse wijn die goed smaakte bij het later omschreven zoet van de wildgerechten.
Als 3e wijn een cuvee van de Syrah en Grenache druif van het Chateau de Nages, costieres de Nimes uit 2009. Mooi helder rood met licht kruiden. Ik vond deze na de eerste 2 wijnen wrang en stroef (meerdere aan mijn tafel) maar toen we de gerechten er bij kregen was die combinatie met wild (duif) ineens prima.
Toen werden de eerste hapjes geserveerd: Een mooi stukje houtduif met een dressing van vijgen, kastanje, pompoen en wat fruit. Heerlijk, vooral de duif was een prachtig stukje vlees , mooi mals en smaakte prima bij de derde wijn. De 2e wijn was lekker bij het zoet maar voor mij was de chenin blanc een wijn voor het gehele plaatje.
Hierna de 4e wijn; een Zinfandel (nooit van gehoord), van McManis uit California uit 2009. Een mooie donker robijnrode wijn, heel fruitig en zacht. Een heerlijk wijn met een prima lange afdronk.
Als 5e een Shotfire Ridge (?) uit de Barossa Vallei in Australie, een cuvee van maar liefst 6 druivensoorten en inderdaad een van de druiven waar men mee mixte was de eerder omschreven cabernet franc. Een mooie volle rode wijn, licht kruidig van smaak met een geurrandje van vanille en hout. Ook deze had een fijne lange afdronk.
Als 6e een Malbec, voor mij een favoriete druif, een donkerrode kleur met in dit geval een heerlijke houtgeur en behoorlijk kruidig van het wijnhuis Bodega y Cavas de Weinert (2005). De afdronk was zurig met veel tannines en daardoor niet fijn en niet mijn wijn.
De volgende drie wildgerechten werden bij de wijnen geplaatst:
Een mooi stukje reeënpeper, een stukje hazenrug in een heerlijke saus van sjalotjes en stukjes Patrijs in een mosterd-basilicumsaus. Stuk voor stuk heerlijke stukjes vlees die voor mij absoluut pasten bij de Zinfandel.
Daarna gingen we over op zoet:
Als 7e een Moscatel late harvest uit Chili van 2010, gemaakt door Vina Vistamar. Een flink gele kleur, ruikend naar karamel. Het was een zoete wijn die prima paste bij de kazen, niet te stroperig.
Als laatste een Sherry van Pedro Ximenez (Cardenal Cisneros) uit Jerez Andalusie Spanje, mij zeer bekend, donkerrood van kleur met smaken van vijgen en toffee. Een heerlijke vol zoete lange afdronk. Ikzelf heb de Nectar.
Ook deze paste weer goed bij de kazen die dus geserveerd werden: een brie-achtige zacht kaasje uit Frankrijk, niet sterk van smaak, een blauwschimmel uit Spanje (Cabrales), een prima sterke smaak en daarnaast een geitenkaas uit Normandië.
Ik ben al weer nieuwsgierig naar de proeverij van Spaanse wijnen op 10 november en port op 15 december en dan nog de optie van bubbeltjeswijnen.
De omschrijvingen zijn grotendeels gebaseerd op mijn smaken en geuren en niet heiligmakend.
Team Wollerich, weer bedankt voor een fijne avondvullende ontmoeting.

Afgelopen donderdag de eerste wijnproeverij met hapjes van dit restaurant meegemaakt in dit mooie en statige pand van de familie Wollerich.
Ik had deze proeverij ontdekt via facebook en aangezien ikzelf 1 keer per jaar een proeverij organiseer voor Elzasser wijnen waren wij zeer benieuwd en waren achteraf zeer tevreden over de ontvangst, uitleg en proeverij. De proeverij was professioneel en leerzaam in elkaar gezet.
Mijn vrouw en ik werden zeer vriendelijk ontvangen door Bregje Visschers, een van de vinologen van dit restaurant. Zij leidde ons eerst naar een kleine kamer waar de ontvangst van alle gasten zou zijn.
Aangezien we de eerste waren konden we nog even hartelijk met haar over de avond praten en alvast een heerlijk aperitief nuttigen, een Cuvee van een pinot noir en Pinot Meunier (spatburgunder / schwarzriesling) Katharina een brut uit Rheinhessen. Een lekkere mousserend wijn met een beetje smaak van vijgen. Nadat de overige gasten waren gearriveerd werden we getrakteerd op een viertal amuses:
1e een eetbaar puntzakje van knolselderij chipjes met kerrie mayonaise, lekker krokant en apart.
2e een makaron (in het frans macaron), dit lijkt op zo'n luchtig koekje waar in dit geval een vulling van tomaat in zat, inderdaad luchtig en lekker.
3e in een wit doosje lagen bamihapjes in een ronde vorm met smaken van truffel met mayonaise, en lekker warm.
4e op een leisteen lagen vierkante blokjes met rode kool, appel en kaneelcreme in een gelei, heel smakelijk.
We waren als groep al snel aan elkaar gewend en werden door Bregje verzocht om in de volgende kamer ( ik dacht de voorkamer) aan tafel te gaan voor de proeverij.
Een mooie lokatie waar we als groep in een U-vorm rond Bregje gingen zitten.
Op elke tafel stonden 4 glazen voor de proeverij en daarbij een fles water en lekkere stukken brood voor het neutraliseren na het proeven van een wijn. Op de tafels lagen her en der lei en kalkstenen die te maken hadden met de uitleg over de grondsoort van de druiven. Een beetje gedempt licht en waxinelichtjes gaven het geheel een sfeerrijk geheel.
Bregje begon met haar zelf voor te stellen en daarna met een beeldpresentatie over Duitsland en hun wijnen. Heel boeiend en daarna volgde een testje voor jezelf om te kijken hoe je reukvermogen is. Uit de vele geurflesjes kregen we een ieder 5 geuren en daarbij een formulier waar alle geuren en smaken stonden vermeld. Leuk om te doen en moeilijk, maar ja je wordt ook niet zomaar vinoloog. De meeste hadden er 2 goed en een enkeling met hulp 3.
Daarna kwam de proeverij, die bestond uit 3 witte, 3 rode en 2 zoete wijnen met daarbij behorende hapjes.
Als 1e wijn een Riesling uit de Moezel, een Kanzemer Altenberg spatlese trocken ( 2009). Hier staat op het wijnetiket Sint Jacob. Een lichtgele wijn, met smaken van citroen en peer, middelmatige zuren en prima bij asperges en vis.
De 2e was een Pinot gris uit de Pfalz , een grauburgunder van 13,5% (2009) lichtgeel van kleur, een frisse zuivere sappige wijn welke het goed zou doen bij verschillende gerechten maar vooral bij wat kruidiger eten.
Ten 3e een gewurztraminer, en kabinett van Ruppertsberger Reiterpfad van 13,5% (2009), lichtgeel met aroma's van fruit (lychee) en bloemen. Een lekkere volle smakelijk wijn, iets te zoet voor mijzelf.
Hierbij werden hapjes geserveerd waarbij we mochten bedenken welk hapje bij welke wijn hoorde.
De hapje bestonden uit tonijn, lever en ik dacht ook een stukje zalm met paksoi, wakame zeewier, krokante mais, venusschepjes en bleekselderij. Heerlijk vooral de lever met de gewurztraminer.
Daarna als 4e een pinot noir uit 2009 (12,5%) uit Rheingau van Assmannshauser Hollenberg. Ik vond dit meer een smakelijke slobberwijn, lichtrood van kleur, een beetje zuren en vluchtig. Goed voor s 'avonds een glaasje op de bank.
Als 5e een Sankt Laurent van 2009, een lekker donkerrode wijn met voor mijzelf smaken van zwaar fruit, een wijn passend bij biefstuk, wild, paprika, tomaat. Een druif die ik niet kende maar aangenaam beviel.
Als 6e een pinot noir (spatburgunder) uit de Pfalz van wijnhuis Von Winning uit 2009. Een zachtrode soepele wijn met een aantrekkelijke geur en een afdronk die je lang in de mond bleef houden. Veel smaak en volgens mij goed bij kruidig eten.
De hapjes bestonden onder andere uit een stukje fazant en eekhoorntjesbrood (beide heerlijk) met wat zuurkool, dadel ( beide minimaal) en saus van eekhoorntjesbrood.
Als 7e een riesling uit de Moezel ( Ruwertal) van 2002 (8,5%), een spatlese van Eitelsbacher Karthauserhofberg. Witgeel van kleur, voor mijzelf, lekkere frisse zuren, smaken van perzik en citrus. Een lekker positief smakelijk wijntje.
Als laatste een Eiswein, een riesling van Dittelsheimer Leckerberg uit 2008 (6%).
Gelig van kleur, stroperig (of course) en voor mijzelf smakend naar honing en exotisch fruit. Naar mijns inziens een prima wijntje bij gebak en lever.
Als laatste hapjes op 2 borden waarbij vooral de combinatie van pruim, dragon en sinaasappel heel lekker was.
Al met al een een leerzame en smakelijke avond voor € 45,00 per persoon.
Bregje en je team bedankt voor de fijne avond en wij kijken al uit naar de volgende proeverij avonden in de hierop volgende maanden. Ook die thema's lijken heel interessant.