Wollerich in Sint-Oedenrode

Viva Espana
Alweer de 3e wijnproeverij binnen een paar maanden en de port en bubbeltjes proeverijavond in december nog te gaan.
Ook deze avond was weer apart en heeeel interessant, want ik kwam nog niet zoveel verder als de Rioja en de sherry van PX. Wederom was de proeverij in deskundige handen van Bregje Visscher.
Ditmaal werden we ontvangen in het restaurant want de proeverij trekt steeds meer publiek aan dus was de keuze of 2 avonden in de voorkamer ( max. 18 personen per keer) of voor deze keer in het restaurant. Volgens Bregje gaan de volgende proeverijen verdeeld worden over 2 avonden.
Het restaurant met die mooie kroonluchters is natuurlijk een prachtige plaats om een proeverij te houden en er ontstond al snel een gezellig samenzijn al was de groep nu bijna 1 keer zo groot.
Iedereen werd ontvangen met een ondoorzichtig glas en we moesten zelf proeven en ruiken wat er nu in dit glas vooraf werd aangeboden. Al snel kwamen we tot de conclusie dat het een droge sherry (Tio Pepe) was die bij de meeste niet meteen in de smaak viel door zijn vrij scherpe smaak. Later tijdens de amuses werd de beoordeling milder.
Bij elke proeverij begint Bregje met het introduceren van haar zelf ( vinoloog/wijnacademie/Maarn) waarna in dit geval Spanje via een beeldpresentatie werd besproken. In eerste instantie kwam natuurlijk de sherry ter sprake aangezien hiermee was begonnen. De sherry wordt alleen gemaakt in een gedeelte van Andalusie waar de palominodruif (90%) en de rest door de PX en de Moscatel druiven wordt geproduceerd. Het maken van de sherry door de solera en flor (gistlaag) is een interessant verhaal. De sherry wordt in vaten steeds overgeheveld. De vaten liggen op elkaar waarin de oudste onderin. Daar wordt na een periode wat gebotteld en weer bijgevuld uit een jonger vat en die weer uit weer een jonger vat.
Ook werd Spanje en hun wijn in een notedop verteld : 5 gebieden / waaronder natuurlijk de Rioja, 5 classificaties ( tafelwijn, V.C.(plaatselijke wijn) ,landwijn, Do en DOC). Daarnaast heeft Spanje de grootse en meeste wijngaarden (1,2 miljoen ha.) ter wereld maar is de derde grootste producent ( Frankrijk en Italie zijn 1 en 2).
Zoals al eerder aangegeven werden er 3 amuses aangeboden bij de sherry: de 1e was een olijvencakeje met mousse van sinaasappel , leuk opgediend in een glaasje met een aparte vork, de smaak was niet opwindend maar wel fris. De 2e amuse was een kleine pizza met mozzarella, tomaat en artisjok, al meer smaak en de derde amuse zorgde voor de juiste opbouw (heerlijk), een bouchot mosselen (kleintjes) met venkel crème , tomaten coulis (puree) en een crème van bosui en aioli. Heerlijke kleine mosselen in super smaakvol zoetig smaakje waardoor de sherry wat meer beviel. Ook ditmaal werd er weer een geurproeverij met geurflesjes gehouden en gelukkig had ik dit keer de helft goed maar het blijft niet makkelijk.
De wijnproeverij begon en opvallend waren de vele druivenrassen waar ik nog nooit van gehoord had. De 1e wijn die we mochten proeven was een Oro de Castilla uit 2010 uit het wijngebied Rueda ( omgeving Madrid) en als druif een Verdejo. Een licht witte fruitige wijn, ik dacht eerst de kenmerkende geur van een Chardonnay (citrus) te ruiken maar daarna werd het toch meer de smaak van rijp fruit ( appel, passievrucht) en kruiden. Een fijne wijn om mee te beginnen, vele waren meteen enthousiast.
De 2e wijn was een Pe Rodondo Lias uit het gebied Rias Baixas ( gebied boven Portugal) van 2008. De druif een Albarino, lekker fris, stevige zuren, vol geurend naar citroen en als nadronk een beetje ziltig. Wederom een wijn die de stemming verhoogde.
Als 3e wijn een Laus Flor de Chardonnay uit Aragon ( midden onder de Pyreneeën) van 2010. Lichtgeel van kleur, een sappige frisse wijn met een geur van lichte houtrijping en tonen van ananas en banaan. Als Chardonnay liefhebber had deze niet mijn voorkeur. De 3 wijnen hadden overigens volgens vele met mij veel overeenkomsten en beviel de 1e als beste.
De eerste hapjes werden gepresenteerd waarbij we de eerste 3 wijnen bij het gerecht konden proeven. Een tartaar van kalfshaas met daarbovenop wat pikante tomaat. Lekker grof en vast, smaakte prima. Daarnaast patatas bravas, volgens mij gekarameliseerd, heerlijk zoetig en krokant prima passend bij de witte wijnen.
Als 4e wijn een Flor de Vetus uit Toro, Castilia y Leon (provincie Zamora) uit 2009. Als druif een Tempranillo, geurend naar vanille en toffee. Stevig en wrang in de mond met een lange nadronk. Ik vond deze heftig door zijn vele tannines maar toch ook wel apart. Bij de latere hapjes prima.
Als 5e wijn een Mo Monastrell uit Valencia van 2009. Als druif dus de Monastrell een wijn met mooie houttonen, jong en licht met een zachte nasmaak. Ik had hier meer van verwacht maar de 2 andere rode waren dan ook kanjers.
De 6e wijn een Dido, La Universal uit Montsant (Catalonië) uit 2009. Als druif een Cuvee van Cabernet sauvignon , Garnache en Merlot. Een heerlijke rode wijn, met heerlijke stevige houttonen, wat smakend naar zwaar fruit, een gedachte aan chocolade met een prima nadronk.
Daarna inderdaad weer hapjes, dit keer op de bodem een spaanse paella met daarop een coquille, Hollandse garnaaltjes, zeeduivel en langoustine, zowel het kreeftje als de andere vissoorten pasten prima bij de paella en vooral de Dido was hierbij een heerlijke wijn.
Daarna nog 2 dessertwijnen: Wijn nummer 7 was uit het Navarra gebied ( bij de stad Corella, Baskisch onder de Pyreneeën) een Navarra met als druif de Muscadel uit 2008. Een zoete dessertwijn met heerlijke aroma’s van rijp muskaatfruit. Een heerlijke wijn van 15% die wat langer open kan blijven staan (aangesterkt met wijnalcohol). Daar hebben we er dus maar eens enkele van gekocht. Ook als fles mooi om te zien al verwacht ik zonder meer dat sommige deze fles juist verschrikkelijk wanstaltig vinden.
Als laatste een Dulce Monastrell uit Jumilla (provincie Murcia) uit 2008. Ook een zoete wijn met veel suikers, maar voor mij stroeve mondtonen. De muscadel won het op alle fronten, ook bij de hapjes. De laatste hapjes waren een crème Catalana met macaron en ijs van mandarijn. Heerlijk zoet, enerzijds krokant, een prima afsluiting.
Wederom een geslaagde avond waarbij de collega’s van Bregje ook een goede indruk achterlieten. Wat me opviel aan de druivenrassen waren de vele aparte nog niet bekende namen en de mooie etiketten die modern en duidelijk op de fles aanwezig zijn.