La Puerta in Arnhem

Gister geprobeerd om lekker een tapas-avondje te houden; na een warme ontvangst werd er een tafel die net vrij was gekomen voor ons schoongemaakt, vrijwel direct werden wij door de sfeervolle werfkelder heen geloodst.

Eenmaal aangekomen bij ons tafeltje hebben we op ons gemakje de menukaart kunnen inzien, letterlijk want het duurde een poos voordat wij ons drankje konden bestellen.

Na een klein half uur hadden we dan eindelijk ons flesje huiswijn op tafel staan, de tapas die lieten nog even op zich wachten.
De bediende kwam uiteindelijk na 3 kwartier aanwandelen met onze tapas, we hadden er 9 besteld per persoon maar kregen er 5 op tafel gekwakt. Eetsmakelijk werd er nog half nageroepen terwijl de bediende alweer op weg was naar de volgende tafel.
Geen karafje water voor ons, althans we kregen de tijd niet om dit te bestellen.

Na de smakelijke (schijnbaar) eerste ronde van de tapas konden we een 2e poging wagen voor onze karaf met water. Dit werd genoteerd en net zo hard weer vergeten; superfijn!

Nadat de 2e ronde tapas aan kwam gevlogen hebben we nogmaals om die.. je raad het al.. karaf water gevraagd. Antwoord was (half weglopend) "ja is goed".
De 2e ronde tapas was minder prettig, droge ongemarineerde spare-ribs, droge kippenvleugels en last maar zeker not least; een champignon gevuld met overheerlijke roomkaas, een walnootje en met een zeer bijzondere topping op de roomkaas: het was wit, hard en behaard.

Dit was een duidelijk geval van eens maar nooit meer.