Wollerich in Sint-Oedenrode

Dining with the Stars. Goed menu, goed geanticipeerd op uitzonderingen. Wijnen zeker een compliment waard qua keuze. Ik ben hierover dan ook vol lof.
De momentopname zou in een Sterrenrestaurant niets uit hoeven maken en volgens het verwachtingspatroon uitstekend moeten zijn. Helaas schort het in de loop van de avond aan kwaliteit en gastvrijheid welke je op dit niveau mag verwachten.
We arriveren om 19:25 en amuses volgen. Mooie amuses.
Het eerste gerecht van ons vijfgangendiner wordt vervolgens pas om 20:45 wordt ingezet. Gelukkig genoeg stof tot uitwisseling met vriendin, wanneer ik hier met een ander had gezeten had dit lange wachten al lang frustratie bewerkstelligd. Voor- en tussengerecht erg mooie presentatie en smaak. Vooral ook mijn uitzondering: perfect bereide stukjes kreeft. Wanneer het hoofdgerecht is ingezet, rond 22:30, missen we het zout wat zojuist is weggehaald en bemerken we ineens dat dit, plus de olie en aceto voor niets op tafel hebben gestaan, en ook het mesje, bakje en schoteltje voor het brood onverrichterzake zijn weggehaald. Er is geen brood aangeboden. Is men vergeten.
Mijn hoofdgerecht, oké, maar mat van smaak: groentetaartje met Tallegio, gevolgd door een couvert kaas: een lepel Tallegio met gemarineerde druiven en selderielinten. Twee keer Tallegio achter elkaar. Jammer. Tafelgenote is niet enthousiast over kaas-combinatie: erg sterke smaken inderdaad. Ze matchen ook geenszins omdat de Taleggio niet meer geproefd wordt door het garnituur. Omdat het kaascouvert langer op zich liet wachten schenkt de sommelier nog een slokje wijn bij -zeer attent!
Het dessert is een mooie presentatie en ook uitstekend op smaak: witte chocolade, rood fruit en mooie Moscatel late harvest van het Chileense wijnhuis Viña Vistamar. Erg lekker bij chocolade.
Friandises worden ongevraagd aangeboden. Mijn tafelgenote kiest drie bonbons; ik dien tot twee keer toe aan te geven dat ik geen friandises hoef en vraag om een kopje muntthee. De keukenbrigade is pauzeren voorafgaand aan de schoonmaak in de keuken, zie ik later, terwijl onze gastheer, wie vermoedelijk ook debet is aan het vergeten brood mijn thee serveert, na deze in mijn beleving zelf opgespeurd te hebben in de koeling.
Hij geeft aan dat ik mijn thee beter nog even kan laten trekken gezien de kleur weinig groen is wanneer hij wat inschenkt. Na dit trekken proef ik de thee welke een zeer opmerkelijke smaak heeft. Mijn kannetje maak ik open en mijn geurvermogen heeft me niet in de steek gelaten: verse korianderthee! Niet te "zuipen", dat kan ik verzekeren. We bescheuren deze vergissing van deze vermoedelijk leerling bediening en hebben tranen in onze ogen van de pret. Met "100 maal excuses" wordt dit keer "echte muntthee, vers uit de tuin" geserveerd. Mijn vriendin is enthousiast en kiest hier ook voor. De thee laatste smaakt ineens een stuk minder lekker wanneer de rekening (00:15u) wordt gepresenteerd: voor twee keer thee is 18,- aangeslagen, oftewel 9,- p.p. voor, weliswaar "verse" muntthee. EXCLUSIEF friandises... Die zijn apart berekend! Ik geef aan dat ik 9,- voor thee zonder friandises exorbitant aan de prijs vind, ook al gezien "koffie servies" regulier in sterrenzaken zo'n 7,50 kost -ìnclusief friandises, desgewenst meerdere kopjes koffie/thee. En dat men mij wel even had mogen vertellen dat men muntthee à 9,- berekent. Men blijft bij het standpunt, dat dit hier altijd zo gebeurd, ondanks zo'n twintig minuten overleg. Waarbij we het gevoel krijgen dat we misprijzend door de keuken in de gaten worden gehouden door het raam. De sfeer onder het personeel valt me dan ineens op: deze behelst: -Eigenlijk hebben we helemaal geen zin in Dining with Stars. Noodzakelijk kwaad.- wekt men bij ons de indruk. De sommelier maakte de avond, de gastvrouw en de 9,- voor alleen wat thee, zelfs om suiker dienden we te vragen, elimineren voor ons een herhalingsbezoek.