Ons Jongens in Someren

Alweer ons vijfde bezoek. Een restaurant dat door de twee broers is gestart als een soort hobby project maar inmiddels is uitgegroeid naar een volwaardig restaurant. We mochten een tafel uitzoeken in het modern ingerichte restaurant, prima.
Het gastronomische menu is (helaas voor ons) weer van de kaart verdwenen, deze heeft plaats gemaakt voor een klein a la carte gedeelte. Het chef’s menu blijft populair.

Als aperitief een Sauvignon Blanc die anoniem op tafel kwam en goed beviel. Ernaast twee hapjes in een schaal gedecoreerd met winterlandschap. Op een lepel een platte cilinder cremeux van bospadenstoelen in een olie van bieslook afgewerkt met uitgebakken spekjes, erg smaakvol.
Op een dop van walnoot een olijvenkoekje met crème van kikkererwt en plakje zwarte olijf, mooi hoog op smaak.

De eerste begeleider werd beknopt gepresenteerd. Uit Zuid Frankrijk een Cadireta 2018 van Domaine Lafage, een romige chardonnay. Ernaast een luxe rauwkostsalade met de groentjes van Bijzonder Brabants uit Deurne. Centraal in boter gegaarde stukjes kreeft met crosne, waarop een fijne brunoise van Joselito (36 maanden). Eromheen platte cilinders koolrabi gemarineerd in dragon, kervel en basilicum, plakjes komkommer, snijboon, beukenzwammen, dotjes avocadocrème, toefjes mayonaise gekruid met de marinade, beuken cressjes en hartige krokantjes. Alles samen eten was voor mij niet het lekkerst dus eerst genieten van de rauwkost waarna de heerlijke delicate kreeft met Joselito. (7,75)

Verder met een Côtes du Rhône de La Truffière van La Ferme du Mond, een complexe blend met een hoofdrol voor de Grenache Blanc. Op het bord een klassieke presentatie. Een bruingebakken grietbotfilet op een bedje van zuurkool, waarop lobbig schuim van pastinaak met stukjes walnoot. Ernaast schijfjes rode biet, knolselderij en gebakken plakjes koningszwam in een schuimige saus van steranijs. Goede cuisson en mooie volle smaken met goede maakbalans, de wijn ontwikkelde een subtiel bittertje in de afdronk. (8)

Door met een hele lekkere Chardonnay 2015 uit de Bourgogne van Vincent Latour. In het schaaltje als basis een aardappel mousseline aangemaakt met Epoisse waarop bruin gebakken anijschampignons, oesterzwammen en shiitake met dikke plakken gestoofde prei. Hierop een rode mulfilet op zuurdesem gebakken, eromheen een jus de veau, schuimige beurreblanc en olie van groene kruiden. Aan tafel afgewerkt met royale portie vers geraspte wintertruffel. Een winters gerecht met volle smaken die prima combineerden. De frisse tonen van de wijn maakte de beleving compleet, genieten. (8,25)

Over naar rood met de Narassa 2017 van Lafage gemaakt van over rijpe Grenache noir en Syrah, rond, vol en soepel. Op het bord twee flinke medaillons van gekonfijte lamsnek overgoten met de eigen jus en afgewerkt met aardappelkaantjes. Ernaast “taartjes” van zoete aardappel, dotjes crème van pompoen en geroosterde groentjes (witlof, groene asperge en spruitjes). Even later kwam er een lepel met de bekende appelmoes volgens oma’s recept. Keurige bereidingen met pure smaken die prima combineerden waarnaast de volle wijn keurig in balans was. (8)

Bediening was goed verzorgd met Brabantse gezelligheid.

Samengevat kunnen we stellen dat we de stijl van de chef zien evalueren naar een meer traditionele Franse stijl met keurige bereidingen en volle smaken, waarnaast de lekkere Franse wijnen goed aansluiten. We voelde ons weer helemaal in de watten gelegd, bedankt.

Restaurant Ons Jongens wordt steeds populairder, hierdoor moest er in de weekeinden steeds vaker nee worden verkocht. Tijd dus voor een flinke uitbreiding. Het Restaria werd omgebouwd tot een modern restaurant, het oude gedeelte doet nu dienst als lounge. De buitengevel is een geheel geworden, het logo komt er op bij betere weersomstandigheden. De menukaart is uitgebreid met een gastronomisch menu waarin chef Jan zijn creativiteit helemaal kwijt kan.

We mochten een tafel uitkiezen en het werd een ronde aan het raam. Als aperitief een Franse Sauvignon van Tarani die goed beviel. Ernaast een hapjes trio. Een toastje met een bombe van eekhoorntjesbrood, limoen en steranijs afgewerkt met wat zwarte truffel, erg lekker.
Op een schijfje granny Smith een pannacotta van kokos met groene curry afgewerkt met zwarte sesam, mooie textuur en aangename pikant toets.
Als laatste een mini kroketje van gevogelte waarop toefjes crème van garam masala, lekker hartig.

De eerste begeleider werd beknopt toegelicht, een Pinot Grigio 2016 van Castella di Buttrio gemaakt in een ronde stijl met subtiele kruidigheid. Uit de keuken een hele mooie fleurige presentatie. Twee stukken keurig gegaarde kreeftenstaart op een fijne brunoise van chorizo en aardappelkaantjes, ernaast dotjes crème van avocado met subtiele noten toets, dotjes crème van ratatouille, zoetzure wortelrolletjes, gekarameliseerd tomaatje, krokante rolletjes gevuld met groene curry en een schuimige kreeftenbisque, aan tafel afgewerkt met een vinaigrette van chorizo. Verfijnde mediterraanse smaakjes waarnaast de wijn keurig in balans was. (8,75)

Verder met een witte blend 2015 van Pazo Casanova uit de Ribeiro (voornamelijk Treixadura) vol en rond met tonen van citrus fruit. Uit de keuken wederom een mooie presentatie. Rode mul gebakken op aardappelschijfjes met ernaast stukjes groene asperge, stukjes gerookte paling, dotjes crème van pastinaak en beuken cressjes, aan tafel afgewerkt met een schuimige beurreblanc. De mul was lekker sappig, de aardappel keurig krokant. De paling in het garnituur maakte de wijn duidelijk wat frisser, genieten! (8,5)

Uit Italië een Spѐra 2016 van Siddura gemaakt van Vermentino, geconcentreerd en complex met een aangenaam bittertje. In een mooi schaaltje een compacte presentatie. Als basis een verrassend lekkere zuurkool van ui op een crème van aardpeer, eromheen stukken licht krokant gebakken zwezerik afgewisseld met stukken gebakken oesterzwam. Het geheel was afgewerkt met paaltjes van granny Smith en witlof voor een frisse bite en eromheen een vleesjus opgemonteerd met stroop voor de zoete toets. Aan tafel aangevuld met schaafsel van zwarte truffel. Een prima smakencombinatie met mooie texturen. (8,5)

Voor bij het pièce een dikke verfijnde Laudari Chardonnay 2016 van Baglio del Cristo di Campobello uit Sicilië, heerlijk! Op een wit bord een dikke bruingebakken tarbotfilet bedekt met schaafsel van zwarte truffel, eromheen een krans van romanesco, gemarineerde mini tomaatjes, bundelzwammen en chipjes van kervelwortel, aan tafel aangevuld met een beurreblanc verrijkt met bieslook, truffel en basilicum. De tarbot had een mooie cuisson, prima afwisseling met de smaken in het garnituur, de wijn maakte het feestje compleet. (9)

Als afsluiter nog een krachtige espresso.

Bediening was goed tot zeer goed verzorgd met een hoofdrol voor de chef die zelf zijn gerechten presenteerde.

Samengevat kunnen we stellen dat het nieuwe concept een schot in de roos is. De luxe ambiance maar vooral het gastronomische menu met verfijnde gerechten van luxe ingrediënten spreken ons erg aan. De begeleidende wijnen waren keurig geselecteerd. Wij blijven fan.

Al weer ruim vijf jaar geopend en nog steeds niet in de gidsen opgenomen, verrassend. Chef Jan van de hout is samen met zijn broer Dennis gestart, hij staat inmiddels alweer enkele jaren alleen. Hij noemt zich nog gewoon een starter. Vorig jaar nog een tweede prijs behaald bij de verkiezingen van beste Europese jonge chef alwaar hij Brabant vertegenwoordigde, knappe prestatie!
Aan zijn eigen bourgondisch Brabantse stijl wordt nog steeds steeds gewerkt, en ik moet zeggen dat er op een goede wijze met meest luxe ingrediënten wordt gewerkt. Ook wordt er zo veel mogelijk gewerkt met de speciale groentjes van Bijzonder Brabants.
Wij voelde ons weer helemaal in de watten gelegd. Dat voor prijzen die zeer vriendelijk zijn. Aanrader voor de bourgondiërs.

Chef Jan van Hout heeft onlangs de Brabantse voorronde gewonnen waardoor hij onze provincie vertegenwoordigd in de finale voor ‘European Young Chef Award’ in Barcelona. Voor ons een mooi moment om weer eens uitgebreid te gaan proeven. Met het reserveren blijkt nog steeds alles mogelijk, prima!

Als aperitief een cava die goed beviel en die tevens de eerste begeleider was. Het borrelgarnituur bestond uit een schaaltje opgewarmde nootjes en een drietal keurig gepresenteerde hapjes. Een krokant gebakken donut van aardappel, krokantje met epoisses waarop toefjes mayonaise met kimchi, en een krokant kussentje van five spices met erop een toefje humus. Goede smaken.

Het eerste gerecht werd gepresenteerd op een leiplaat. Als basis een mousseline van bloemkool met erop een plak geroosterd buikspek waarop roosjes van bloemkool met reepjes ansjovis en een drietal flinke croutons. Lekkere hartige toetsen waarnaast de cava goed combineerde met zijn frisse tonen. (8.8)

De tweede begeleider werd keurig door Jan gepresenteerd, die zich inmiddels meer in wijnen heeft verdiept. Een Sloveense Tokata 2012 van Edi Simcic gemaakt van Furlanski Tokaj, rijk en complex met tonen van peer en amandel, erg lekker. Op een half rond gebogen bord een hele mooie presentatie. Geschroeide langoustines, stukjes top Joselito ham, dunne plakjes verse spekboon en een quenelle crème van pompoen (hoog op smaak). Aan tafel afgewerkt met een saus met foie (verrassend). De delicate langoustine kwam naast de meer uitbundige smaken iets in de verdrukking maar het eindresultaat mocht er zeker zijn. De heerlijke wijn sloot naadloos aan, genieten! (9.5)

We vervolgden met een Italiaanse Chardonnay 2013 van Selin d'Armari gemaakt in een rijke stijl en gerijpt op nieuw Frans eiken. In een azuurblauw schaaltje langzaam gegaarde heilbotfilet die nog even in de pan was geschroeid. Ernaast in soja aangezette kiemzaden, twee blaadjes sla, lekkere tomaat stucturen en een romige kreeftensaus. De heilbot was lekker sappig en delicaat. De zaden gaven een bite maar hadden ook een lekkere smaak. De saus zorgde voor de koppeling naar de rijke chardonnay. (9.4)

In het glas een droge Duitse Wachenheimer Riesling 2014 van het huis Dr. Burklin-Wolf (Pfalz). Heerlijk aroma, in de mond niet te fris met een bescheiden oily toets. Uit de keuken een exclusief gerecht. Op 65 graden gegaarde eendenlever, met een brander afgeschroeid was. Keurig in hapklare blokjes getrancheerd met ertussen twee partjes groene appel. Ernaast een gerookt stukje aal met erop stukjes pistache, bolletje gel van biet met erop een fijne brunoise van courgette en een saus van oester. De lever had een stevige textuur en was mooi op smaak. De combinatie met de aal en de rode biet is inmiddels klassiek te noemen. De oestersaus gaf de combinatie een subtiele ziltige toets. De wijn ging blinken naast al die mooie smaken, een schot in de roos, verrassend! (9.7)

Nu het moment waarvoor we mede gekomen waren, het winnende gerecht. Als begeleider was een Spaanse Alcanta 2014 geselecteerd, gemaakt van Monastrell en Tempranillo. Uit de keuken een mooie presentatie in zwarte schaaltjes. Cilinders van farce van kip, stukken peterseliewortel, toef aardappel mousseline met erop een stukje mos (leuke toets), gebakken stukken koning oesterzwam (eryngii) en rolletjes van courgette gevuld met prei, heerlijk. Aan tafel afgewerkt met een saus op basis van cepes geschonken uit een reageerbuisje. Een hele goede smaken combinatie. De kip had een zachte textuur met een subtiele bite en was hoog op smaak, met voor mij net ietsje teveel zout. De wijn was net ietsje te krachtig voor de smaken in het gerecht om een goede begeleider te zijn. (9.2)

Voor het pièce was een Spaanse Romanico 2011 van het huis Teso La Monja geselecteerd. Heerlijk aroma met tonen van zwart fruit, verfijnd in de mond met in de afdronk een stevig bittertje. Op het bord, gepekelde, 12 uur gegaard, in de oven gelakt, keurig getrancheerde lamsnek met ernaast een crème van pastinaak, snijboon, mini witlof, romanesco, baby mais, krokant gefrituurde chips van cassave en een romige eigen saus. De nek had een hele mooie cuisson, met het garnituur kon ruim voldoende worden afgewisseld. De wijn was keurig in balans en het bittertje in de afdronk werd door de saus geëlimineerd. (9.3)

De dessertwijn was een bekende van domein Lafage. Een Muscat de Rivesaltes met mooie lichte kleur en de typische Muscat toets. In het azuurblauwe schaaltje cilinders flan van appel en citroen met erop kogels van pompoen gemarineerd in limoen (verrassend), bolletje ananas met kaneel (verrassend) en gekarameliseerde popcorn. Verder twee truffels van witte chocolade met kokos en quenelle yoghurtijs met roze peper. Goede smaken met twee smaakbommetjes waarnaast de wijn redelijk tot goed combineerde. (9)

Bediening was zeer goed verzorgd. Jan had er handjes bij in de keuken waardoor er beduidend meer tijd was om gezellig kletsen en terug te koppelen.

Prijs-kwaliteitverhouding was zeer goed tot uitstekend, zevengangenmenu €60,-, wijnarrangement €34,50 en de espresso koste €2,75.

Samengevat kunnen we stellen dat de keuken aan het doorontwikkelen is. Iets complexere bereidingen met hele goede smaken en sausen. Ook op het gebied van begeleidende wijn is er progressie gemaakt, neemt niet weg dat het nog niet helemaal een foutloos parcours was. Het restaurant blijft een aanrader voor de fijnproever en levensgenieters. Wij worden fan, en voegen het restaurant graag toe aan onze favorieten lijst.

Het restaurant was me opgevallen omdat het op Iens lijst al even tussen de toppers van Nederland staat, tevens zijn ze aangesloten bij de club van Culinair Noord Brabant, dus tijd gemaakt voor een bezoek.
Ze zijn drie avonden in de week geopend maar op de website staat dat alles mogelijk is. De kans is dan natuurlijk wel groot dat het dan het een vorm van private dining wordt, dat vinden we niet zo erg. Lunch op de donderdag middag was geen probleem, we spreken van tevoren onze wensen af zodat er op maat gekookt kan worden.

De reis gaat voorspoedig en parkeren kan voor de deur. We waren inderdaad de enige gasten van deze middag en een tafel voor de raam was ingedekt. De inrichting relatief donker, zwarte tegels, zwarte tafels, donker houten lambrisering en de muren zijn paars geschilderd. De stoelen hebben een witte bekleding en zitten goed. Verlichting is indirect, aan de muur hangen armaturen met kleine halogeen lampjes. Gelukkig wel veel licht door de vensters. Leuk dat het getuigschrift Jan van Hout opgesteld door Francois Geurts aan de muur hangt. Op de achtergrond popmuziek uit de jaren zeventig, grappig.
De grootste verrassing was toch wel dat “Ons Jongens” bestond uit Jan van Hout die deze middag zowel witte- als zwarte brigade vormde, respect!

Als aperitief een frisse witte, uit de Ribeiro een Eira dos Mouros 2013 van Casal de Armán die goed bevalt. De amuse was een crème brulee van tomaat, keurig uitgevoerd.

De eerste begeleider werd beknopt door Jan gepresenteerd, hij geeft aan normaal in de keuken te staan en hij is zelf nog geen echte wijn liefhebber.
Een Rueda 2012 van Verdeal, fris met tonen van rijpe appel. Ernaast schelvis op brioche gegaard met een Oosters garnituur. Een crème van cashewnoot op smaak gebracht met limoenblad, shiitake gegaard in sojasaus, wakame, radijs en toefjes crème van wortel. Al meteen een redelijk uitbundige start met volle smaken en een goede balans. De crème van van cashewnoot volgens Moluks recept viel in positieve zin op. De wijn paste maar hij had van mij ietsje rijker mogen zijn.

Een Zuid Franse Chardonnay, de 'Cap Cette' 2013 van La Cave de Pomérols, lekker fris met tonen van citrus en tropisch fruit. In een turquoise schaaltje een frisse risotto waarin de chardonnay was verwerkt, erop vlokken van parmezaan en gebakken stukken oesterzwam en paddenstoel. Erg lekker hoewel ik de wijn weer net ietsje te licht vond. Dit komt omdat ik de paddenstoelenrisotto thuis meestal met een fruitige Pinot Noir combineer.

Een witte Rioja 2013 van het gerenommeerde huis Baron de Ley, elegant met frisse tonen. Op het bord een hele warme, keurig gebakken, zeebaarsfilet met ernaast een crostini met tomaten structuren en blokjes fetakaas verder een streep tomatensaus, kruiden uit eigen tuin en pareltjes van komkommer en wortel. Erg lekker en een hele mooie wijnspijs combinatie.

Een bijzondere switch naar een terug gekoelde Maury van Lafage, een versterkte wijn gemaakt van Grenache, vol met bessen fruit, geconcentreerd met een ronde afdronk. Uit de keuken het meest spannende gerecht van de middag. In boter gebakken sint-jacobsmossel met ernaast dun gesneden Joselito ham, geconcentreerde crème van pompoen met hierin stukjes gemarineerde wortel, crumble van parmezaan en een schuim van basilicum. Wow, dit was even experimenteren om de mooiste combinatie te vinden. De wijnkeuze maakt het er niet makkelijker op. Een echt smaken avontuur, erg speciaal.

We blijven bij domein Lafage maar schakelden terug naar de 2013 Miraflors Rosé die eveneens van de Grenache is gemaakt. Hele lichte kleur met in het aroma tonen van aardbei. Uit de keuken een strakke presentatie op een gebogen bord. Gegaarde en afgeschroeide langoustines met blokjes verse mango, saus van mango, toefjes van avocadocrème, parelgort, crème van paprika, blaadjes anijscress opgefleurd met korenbloem. Hele mooie pure smaken waarmee je prima kon combineren. De wijn sloot keurig aan.

We schakelden terug naar de aperitiefwijn uit de Ribeiro, gemaakt van de Treixidura druif, die nu iets complexer leek met een mooie mineraliteit. Op een zwart bord een keurig gegaarde krokant geroosterde kabeljauwfilet, ernaast geroosterde koningsoesterzwam, courgette en mais kolfje, verder een milde mousseline van pastinaak, groene asperge, gekarameliseerd witlofstronkje en aan tafel afgewerkt met een romige saus waarin de Ribeiro verwerkt is. Allemaal hele smaakvolle pure bereidingen die prima combineren en waarnaast de frisse wijn keurig aansluit.

Ook de dessertwijn was van domein Lafage, Muscat de Rivesaltes, mooie lichte kleur en de typische Muscat toets. In het turquoise schaaltje een compositie afgedekt met een krokant plaatje van karamel met “Hit me” erop. Onder het plaatje verse geschroeide ananas blokjes, bolletje frambozenijs, crème van peer en kogelvormige Madeleines. Een keurige afsluiter.

Bediening was goed verzorgd. Ondanks dat het een solo project was liep het toch allemaal soepel en was er voldoende tijd om even te kletsen en terug te koppelen.

Prijs-kwaliteitsverhouding was zeer goed tot uitstekend, zevengangenmenu €60,-, wijnarrangement €34,50 en de koffie was van het huis.

Nog onder de indruk door wat de jonge Jan van Hout deze middag helemaal in zijn eentje heeft gepresteerd. Hij heeft de kneepjes van het vak duidelijk onder de knie en is creatief met originele keuzes. Op het gebied van wijn spijs kan er wat mij betreft nog wel ietsje verbeterd worden. Broer Dennis van Hout is nog slechts zo om de week in de weekeinden actief als chef.
Ik raad het restaurant aan voor de fijnproever en levensgenieters. Een restaurant om in de gaten te houden.