De Saffraan in Amersfoort

De eerste amuse bestond uit een minuscuul stukje zee-alg met daarop wat mini blaadjes groen met wasabi. Aardig, maar voor mij geen smaaksensatie. Daarna een kommetje met hete bliksem (door de serveerster geserveerd met haar duim royaal in de kom)en tja, dat smaakte naar...hete bliksem. Er volgde nog zuurkoolsap (...) en een soort Rice crispies van witte bonen in tomatensaus. Eet u wel eens witte bonen in tomatensaus? Ik ook niet. Waarom al die moeite om van iets dat toch al niet lekker is een laf aftreksel te maken en dat te vangen in een vingerhoedje crispies? Geen idee. Dan het voorgerecht. Krab. Op een bed van transparante gelei die nog het meest smaakte naar water met een schijfje limoen erin, lag op wat blaadjes groen een witte brij die vet en vooral zurig smaakte. Toen mijn tafelgenoot en ik het al half ophadden kwam er uit het niets nog een lepeltje haring kuit. Dat had er blijkbaar nog bij gehoord. Na twee happen hield ik het voor gezien. Het hoofdgerecht en ook de thee met friandises waren prima, maar van een sterrenrestaurant verwacht ik echt een ander niveau.
Hier is de prijs/kwaliteit verhouding ver te zoeken en verliezen ze zich vooral in experimentele liflafjes die nergens naar smaken. Teleurstellend.