Le Vieux Jean in Delft

Le Vieux Jean - Heilige Geestkerkhof 3 - Delft
Chef Robert-Jan Polman - Maître-Sommelier Désiré Polman

Op 3 november 2018 met 14 vrienden (man/vrouw) een diner boven in een heel gezellig pijpenla zaaltje bij de Le Vieux Jean. We waren er nog niet eerder geweest dus is alles voor mij nieuw in dit historische, monumentale pand te Delft.

Mooi pand, erg gezellig ingericht, goede stoelen en het belangrijkste, geweldig lieve, gezellige mensen. We werden verwelkomd door een gastvrije en stralende Désiré Polman die ons verder introduceerde bij Danielle [een hartelijke en knappe slagersdochter] welke deze avond onze gastvrouw was. Danielle dus, een goedlachse, representatieve vrouw met 2 rechterhanden. Je hoort haar niet maar gaat als een speer door de haar gegeven krappe ruimte en weet zij iedereen het juiste gevoel te geven. We voelen ons al snel thuis bij Le Vieux Jean en is niet op de laatste plaats door de gastvrije Danielle.

Gerechten
Na een heerlijke amuse, welke ik door mijn gretigheid ben vergeten te noteren, waren we reuze benieuwd wat er die avond komen ging. De amuse was top en smaakte naar meer, veel meer.

Zwaardvis op filodeeg, met rettich, kruidenmayonaise en wasibi-sesam. Zwaardvis was superdun gesneden en het filodeeg heerlijk krokant. Tja, de rest ook dik in orde en hoorde ik alleen maar tevreden geknor aan alle kanten van de lange tafel. Misschien knorde ik wel het hardst van allen, heerlijk en bijzonder gerecht. De toon was gezet.

Daarna geroosterde kabeljauw met fregola, schorseneren en een zachte vis crème met mosterd. Om niet te vergeten, alle gerechten zien er geweldig mooi uit en hoef je niet met een scheef hoofd naar je buurman/vrouw te gluren de synergie is dusdanig en alles gelijk en even mooi. Ook de kabeljauw is niet te versmaden en smelt op de tong. Het zo rumoerige zaaltje valt even stil en zijn we niet gewend bij dit gezelschap. Een goed teken dus.

Ik zou de wijnen zowat vergeten. Waren dik in orde en werden de Alsace Sylvaner 2017 Vincent Stoeffler en de Chateau de Mattes -Sabran “Sabran” 2015 Corbiere geschonken. Ik was “de bob” dus heb er niet mijn dorst mee kunnen lessen maar stonden genoeg karafjes met versfris water die telkens weer door onze Danielle ververst werden.

Toen waren we toe aan de volgende gang en werden we verrast door Kalfswang, gestoofd met zuurkool, olijf en een jus van jalapeño waarbij het voor ons vreemde woord een toespeling was van een nogal getinte discussie. Het gerecht was niet alleen mooi maar ook verrukkelijk, de kalfswang was precies goed gegaard en combineerde heel goed met het zuurtje van de zuurkool.

Daarna was er nog meer en blijken we toch grotere eters te zijn dan ik verwacht had. De gangen werden keurig en geruisloos geserveerd door Danielle en had zij tijdens het uitserveren hulp van een handige jonge ober die in haar kielzog meeliep. We kregen Schotse hertenbout, knolgroenten, paddenstoelen en een wildjus met specerijen. Nou ben ik helemaal niet van “wild” maar zoog je deze hertenbout zo naar binnen en smaakte de paddenstoelen, jus en specerijen er heerlijk bij.

Als finale kon er gekozen worden voor een Dame Blanche of een assortiment van kaas. Nou ben ik niet zo van de kaas als finalist maar wel van de zoetigheden. Dus een blanke dame is altijd welkom en verklapte Danielle als rechtgeaarde gastvrouw dat het niet zomaar een Dame Blanche was en had ze hierin zeker niets teveel gezegd. Wat een heerlijk dessert en zo mooi neergelegd dat ik het zonde vond om het plaatje te verstoren. In de keuken van Le Vieux Jean werken geen koks maar kunstenaars en hoort eigenlijk wel bij Delft. Maar moet ik u vertellen dat de roots van de stichters van dit etablissement in dezelfde woonplaats liggen als mijn geboortegrond en komt natuurlijk het beste uit ‘s-Gravenhage, onze residentie.

Toen nog de koffie/thee als na-pratertje en werden daar allerlei lekkere apart en zelfgemaakte zoetigheden bij geserveerd. De koffie en thee gaf ons de verdieping en realiseerde we ons dat we het vanavond wel heel goed hadden gehad. Le Vieux Jean is natuurlijk prachtig gelegen in het pittoreske Delft maar zijn het de mensen die het doen. De onzichtbare kunstenaars in de keuken is de basis maar kunnen zij de mooiste en lekkerste gerechten maken maar komt dan het kritieke punt, het uitserveren en gastvrouw zijn. Wanneer dat niet klopt komen de mensen niet terug in je tent. Wij wel en wil ik Danielle en Désiré nog zeker ontmoeten om heerlijk bij hun te verpozen en te genieten van de bijzondere lekkere, mooie gerechten. Wat een kunst: Le Vieux Jean. Chapeau!