De Rozario in Helmond

We waren ook wel weer nieuwsgierig naar de ontwikkelingen van team Rozario die inmiddels al weer anderhalf jaar geopend zijn. Ditmaal in een uitverkocht huis op de zondagmiddag. We kregen de ronde tafel op het platvorm, hieraan comfortabele lederen draaistoelen. Klein minpuntje was dat er minder licht was.

Als aperitief een goede Sauvignon blanc die in het glas zonder verdere uitleg aan tafel werd uitgeserveerd. Als amuse een “Indische rijsttafel” in drie delen. Op een stoommandje een bundeltje “atjar” gemaakt van zoet zure knolselderij gevuld met piccalilly, afgewerkt met een klein toefje emulsie van gebrande peper, lekker fris en subtiel gekruid.
In het kommetje gado gado (die ons aan onze reis op Java deed denken), knapperige groentjes met een kruidige pindasaus, erg smaakvol.
In een bekertje nasi goreng moderne stijl. Als basis een foam van pandan op basis van kokosmelk met serreh, afgewerkt met wat groene kruiden en gepofte wilde rijst, erg lekker.

De eerste begeleider werd keurig door de (voor ons) nieuwe sommelier gepresenteerd. Een Spaanse droge Botani Moscatel van het huis Ordoñez, uitbundig aroma met subtiele kruidigheid en de typische Muscat toets. Chef Jermain presenteerde uitgebreid het eerste gerecht waarin de “nieuwe” meer volwassen stijl van de keuken werd gedemonstreerd. Als basis in roomboter gebakken scholfilet met ernaast een crème van peterseliewortel die op de “big green egg” is gegrild waardoor deze een barbecue toets heeft gekregen, erop stukjes blad van witlof, kaantjes van aardpeer en gebakken Zweedse cantharel. Het geheel was afgewerkt met een saus van noten boter waarop een schuim van mierikswortel en wat geschaafde zwarte truffel. Duidelijk wat vollere smaken in een meer klassieke stijl waarin de barbecue toets goed te proeven was. De contrasterende wijn combineerde verrassend goed, hij vulde het gerecht aan met zijn aroma en zuren. (9,4)

Uit Californië een rijke chardonnay 2016 van Panamera, lekker romig met zelfs een toets van banaan. Souschef Matthew Bijster presenteerde het tweede gerecht, deze was geïnspireerd op zijn stage bij Meliefste. Als basis een stuk dikke palingfilet gelakt in een vinaigrette van steranijs met kruidnagel, ernaast gewelde quinoa afgedekt met een lobbig schuim van aardappel met mais waartussen geroosterde cashewnoten. Het geheel was afgewerkt met pompoenpitten, toefjes gel van limoen en gefrituurde quinoa. Wow, complex met mooie smaakbalans en veel mondbeleving. De frisse toets van de limoen was goed gedoceerd, in de mond een hoofdrol voor de heerlijke paling. De complexe wijn had het er wat moeilijk mee maar met wat grotere slokjes kwam het goed. (9,7)

Matthew kwam met enige trots de barbarie eend laten zien alvorens deze werd bereid, leuk!

Over naar rood met een terug gekoelde Schioppettino van Dario Coos, elegant met tonen van donker fruit en subtiele kruidigheid, heerlijk. Jermain presenteerde een nieuw gerecht. Als basis Japanse rijst met erop stukken makreel pepesan, stukjes verse bloedsinaasappel, gepofte wilde rijst, crumble van wasabi en sesam en dotjes schuim van kokos met serreh. Complexe smaak met veel mondbeleving. In de mond kwam de toets van rijst bij iedere hap terug waardoor het in mijn beleving een lekker eet gerecht was. De wijn werd door de specerijen een stuk lekkerder, erg goed gekozen. (9)

De wijn werd doorgezet voor bij het signature gerecht van de chef. In een bronskleurige schaaltje, de rendang van sukade in een jus van kokos met serreh, erop taugé, krokante zaden en een quenelle ijs van mango. Wow een smaak bommetje, de rendang was redelijk pikant afgekruid, heerlijk. De smaak van wijn kwam er even niet aan de pas maar hij was als “blusmateriaal” een prima aanvulling. (9,7)

Uit Italië een Toscana Rosso 2015 van Pelofino. Diepe robijn rode kleur, vol met zwart fruit, tonen van rijpe braam en subtiele kruidigheid. De op het karkas gebraden eend werd nog even aan geshowd waarna hij weer de keuken in ging voor de laatste bewerking. Het garnituur kwam eerst op tafel. Apart uitgeserveerd rolletjes van tempura gevuld met gekonfijte eendenbout. Op het bord een blokje polenta met toefjes crème van bataat, rolletje rettich met hierin enoki, gebakken cantharel en een crumble van pinda. De chef vulde dit aan met de keurig getrancheerde eendenborst en de eigen saus die met sinaasappel en vadouvan op smaak was gebracht. De cuisson van de eend was top en hij was mooi op smaak. In de saus een prima sinaasappel toets die naadloos aansloot. Met het garnituur kon ruim voldoende worden afgewisseld. De rolletjes van de bout waren erg lekker, zeker wanneer je ze in de saus depte. De wijn was keurig in balans, genieten. (9,6)

Als afsluiter nog een lekkere geconcentreerde espresso van Bean Brothers met ernaast drie lekkere friandises.

Bediening was uitstekend verzorgd, chef Jermain presenteerde samen met sous Matthew Bijster de gerechten met veel achtergrond informatie de gerechten, de wijnen werden keurig door Peter toegelicht. We voelde ons weer helemaal in de watten gelegd.

Prijs-kwaliteitverhouding blijft uitstekend.

Samengevat kunnen we stellen dat we weer genoten hebben van de mooie gerechten met veel smaakbeleving en goede texturen met ernaast goed geselecteerde wijnen. Een klein minpuntje blijft de akoestiek, daar stond dan weer de gezellige service tegenover. Een aanrader voor de avontuurlijke proevers en levensgenieters.