Bochica in Reusel

De overgang van Lucas naar Bochica nog niet mee mogen maken daar er geen lunch mogelijkheden zijn en omdat we ook niet meer in het dorp logeren. Na ruim twee jaar toch gereserveerd voor een diner op zondag.
Het restaurant is iets laagdrempeliger geworden, moderne inrichting met donkere tinten. De bar is weggewerkt achter een gazen wand. Langs de ramen ronde tafels met massief houten blad en comfortabele blauwe kuipstoelen.
Als aperitief een Pinot Grigio 2018 Terre del Noce die matig was. Het hapje was een sandwich van krokantjes met rozemarijn waartussen een crème van hartige geitenkaas.

De amuse zag er verzorgd uit. Cremeux van tomaat waarop crunch, dotjes gel van limoen en een grote ijspastille van basilicum met augurk. Een goede smaken combinatie, de ijspastille vond ik wat aan de harde kant.

De eerste begeleider was een witte Portal del Azenha uit de Douro, lekker fris. Uit de keuken een tartaar van zeebaars aangemaakt met limoen en basilicumolie. Ernaast twee bereidingen van komkommer (gel en marshmallow) ringen van sjalot en merengues van limoen, aan tafel afgewerkt met een flinke dot schuim van koningskruid en stukjes cashewnoot. Verfijnde smaakjes met frisse toetsen en goede texturen, goed. (7,5)

Verder met een wat vollere Sauvignon blanc 2018 van Saint Marc. In een cocktailglas de topper van de avond. Zacht gegaarde heilbotfilet op een bedje van gemarineerde tomaat, erop bruin gebakken plakken coquille, stukjes gerookte palingfilet, dotjes crème van bospadenstoelen en bundelzwammen, aan tafel afgewerkt met krokantjes van tramezzini brood en frisse groene kruidenolie. Hierin kwam de vertrouwde bourgondische stijl van chef Lucas helemaal tot zijn recht, heerlijk! (8,5)

Verder met een Verdejo 2018 uit Rueda van La Mota. In een zwart schaaltje gebakken baarsfilet gekruid met lavas op een bedje van gestoofde lamsoor, erop een krokantje van furikake met stukjes cashewnoot en paaltjes gemarineerde paksoi, aan tafel afgewerkt met een verfijnde schuimige saus gemaakt van jus de veau en truffel. Na het heerlijke bourgondische gerecht was dit toch wel een stap terug. Gelukkig wel prima uitgevoerd. (7,5)

Over naar rood met een Bordeaux 2016 van Comte de Ferboy die iets te warm in het glas kwam. Uit de keuken twee bereidingen van parelhoen. Op het bord een mooie zacht gegaarde filet waarop een crumble van pistache, ernaast stukjes avocado, krokantje cilinders van wortel en dotjes crème van abrikoos, aan tafel afgewerkt met een eigen jus. Apart uitgeserveerd een stukje filet van de bout in een krokant jasje. Goede smaken en texturen, de wijn was hiernaast wat te krachtig. (7,25)

Het predessert was een ijslolly van passievrucht in een jasje van witte chocolade met een vleugje kokos, lekker.

De dessertwijn was een Brachetto van Grappoli Rossi, licht mousserend met tonen van framboos en roos. In een zwart schaaltje als basis een semifreddo van framboos waarop verse aardbei en framboos met dotjes hangop van yoghurt met limoen, ijsparels van witte chocolade, ijspastille van bloed sinaasappel, dunne krokantje plaatjes van limoen en dotjes gel van duindoornbes, aan tafel afgewerkt met schaafsel van huisgemaakte witte chocolade “truffel”. Een complex gerecht met lekkere frisse toetsen waarnaast de Brachetto keurig aansloot. (7)

Bediening was goed verzorgd, uitgebreide uitleg bij de wijnen door de enthousiaste sommelier die overigens niet altijd even goed bij het smaakprofiel van de wijn paste en keurige uitleg bij de gerechten door de mannen uit de keuken.

Samengevat kunnen we stellen dat de gerechten ietsje compacter zijn geworden, de signature van chef Lucas is nog steeds herkenbaar. De begeleidende wijnen vond ik iets onder de maat als je ze vergelijkt met de kwaliteit van de gerechten. De overstap van Easy naar Bochica is kleiner geworden. Iets minder enthousiast dan anders maar zeker lekker gegeten, bedankt.