St. Anny Food in Den Haag

Hele slechte ervaring alles we moesten we zelf doen bestellen aan de kassa waar we lang moesten wachten om te bestellen! Eigen bestek uit een vieze bak pakken! Geen sfeer en eten uit de magnentron! Eten zelf aanpakken heel raar! Sambel heel zuur en smerig! Wij gaan er nooit meer eten!

Oei oei... Wat begon als een leuke zoektocht naar een typische authentieke Aziatisch eethuisje, is het geworden ook. De wens was, daar we in China town waren, om in een "echte" toko iets te gaan eten. Daar vonden we Anny food vermomd als bakkerij. Tegen het raam hing een aanbieding van een dagschotel met nasi, rijst etc. Het totale gebrek aan service was op het moment van binnenkomst niet duidelijk. Redelijk onbeholpen vroeg ik aan de dame achter de vitrine of ik kon bestellen, echter mijn eerste zin niet afgemaakt of ik kreeg "Meenemen, of hier eten?" Ik: "uhh, hier.." "Ga maar zitten" werd er duidelijk terug weerkaatst naar me. Enfin, al met al wel grappig om dit mee te maken zo. Al was het even wennen om aan de plakkerige tafel te zitten. Voordeel was wel dat de menu kaarten ook zo plakkerig waren dat je alleen je hand er op hoefden te leggen om de pagina`s om te draaien (uiteraard wat overdreven, maar alles was wel vies en plakkerig. Dat gold voor alle andere tafels ook).
Nou goed, ik had besteld (1x dag schotel,1x kip curry en 1x krokante garnalen en moest gelijk gaan afrekenen (apart, als ik koffie of iets anders bij wil bestellen dan maar weer opstaan en gelijk afrekenen?). Toen mocht ik de dagschotel gaan 'uitkiezen', wat betekend; daar een schepje van en daar een schepje van etc. (leek allemaal erg op elkaar en stond niets van Westers tekens op). Niets mis mee, echter dat alles koud was en heel even dacht ik dat ik een koud gerecht kreeg. Niets bleek minder waar. Ik kreeg de vraag of ik samen wenste te eten met mijn vrouw. Ietwat verbaasd gaf ik aan dat het wel de bedoeling is ja. Vervolgens pakte de medewerker een bord op en zette die in de magnetron. Een dikke 20 minuten later (dan heb je meestal best wel iets warm in een magnetron lijkt mij, gelukkig eet ik niet veel uit die dingen en heb een beperkte ervaring) kregen we een bord op tafel met drie kleine garnaaltjes verhuld in een vettig olie korstje, met een dotje rode saus (ik durfde die niet aan te doen en heb geen idee wat het was). Ik was oprecht verbaasd hoe men zo iets simpels als een mini garnaal kan verklooien... (en ja op de foto waren ze echt veel groter, net zoals de rest van de dimsum). Na het gebrek aan "PING" van een van de twee functioneerde magnetrons te hebben gehoord (dat was jammer, dan konden we wellicht nog eens lachen) kwam mijn dagschotel. Het vlees dat ik had uitgezocht, bleek iets van eend te zijn. Althans dat hoop ik te hebben herkend aan de huidstructuur. Botjes en verbrijzelde botjes met huid en kwebbelige stukjes pees (of zoiets) was alles wat ik had en gelijk overhield. Ik heb er een sport van gemaakt om iets eetbaars in de zin van vlees te ontdekken, helaas. Los van onsmakelijk, vond ik het gevaarlijk ook. Allemaal kleine stukjes versplinterde bot tussen de bami. Bah.. De rest was gewoontjes en niets bijzonders, wellicht door het ontbreken van de oh zo bekende smaakversterker Veh Sin (E621). De koffie daarentegen was wel goed! Sfeer was apart, totdat je gaat eten...
Over het bakkerij gedeelte... Geen flauw idee! En dat wens ik zo te houden...