Het Eiland in Arnhem

Een klein maar een heel gezellig en warm restaurantje. Met vriendelijk en gastvrij personeel!

Klein&knus eetcafé in hartje Arnhem, waar lekker eten, goede wijn en gastvrijheid vanzelfsprekend is!

Ik had echt heerlijk gegeten. Je proeft de passie en liefde in het eten. De service was perfect. Bedankt voor de o zo gezellige avond. Ik kom zeer zeker snel weer terug. Hartstikke goed. Ga zo door.

Heerlijk gegeten en gedronken.
Gezellig en vriendelijk personeel.
Zeker weten een aanrader!!

Ik kom met zeer veel plezier en regelmaat bij Het Eiland. Jurgen en Silvia waarvoor ik naar een restaurant ga. Maar natuurlijk is het eten er een reden om er naartoe te gaan. Vooral de huisgerookte zalm is een aanrader. Vergeet daarnaast de overheerlijke wijn niet.

Voor mij altijd een 'huiselijk' avondje uit!

Als passanten een bezoek gebracht aan Het Eiland; Er bleek een avond met als thema de Molukse keuken gehouden te worden. Het werd een grote teleurstelling. Het eigenaarsechtpaar, cq gastheer en -vrouw liet(en) aan gastvrijheid duidelijk te wensen over. Het begon ermee dat de Nederlandse bediening duidelijk niet was geïnstrueerd over de Molukse keuken, wat altijd moet gebeuren over een specifiek thema van de avond. Er werd één gerecht, Molukse Schotel, geserveerd, maar op vragen over dat éne gerecht kon men niet eens een fatsoenlijk antwoord geven; we kregen zelfs van één van de serveersters, (die de naam niet waard was) op een bitse toon te horen dat ZIJ geen Molukse is, met lichaamstaal van "hoe durf je het te vragen? " Op de vraag aan een andere serveerster wat die schotel inhield, was het antwoord: "een bord met eten: Rijst met een stukje kip en vis; meer weet ik niet hoor " (!). Verder werden er veel fouten gemaakt; wat begon met heel lang wachten op onze drankjes. Een bepaalde saus werd gewoon vergeten bij gasten die naast ons zaten en het niet durfden te melden; Men zei dat er geen cassis was terwijl het voor andere gasten wel geserveerd werd, waardoor wij het, (na eerst een Sprite "omdat er geen Cassis is"), uiteindelijk toch kregen. Andere wijn als die we besteld hadden. Toen we vroegen wat voor wijn dat was gaf de serveerster te kennen had ze geen tijd had om dat uit te leggen (!). Geen bordje voor de visgraten en toen we aan de gastheer cq eigenaar vroegen om een citroen, vergat hij het bordje voor de citroenschillen cq -pitjes. Toen ik daarom vroeg werd me door diezelfde gastheer toegebeten dat ik hem wel "HONDERD keer liet lopen (!)" Blijkbaar vond hij het vervelend dat hij zijn kennissen, waar hij het gezellig mee had, even moest verlaten om zijn werk te doen (!). We wilden als passanten een bepaald Moluks gerecht (papeda) bestellen en we kregen te horen dat we eerst moesten wachten tot de andere gasten hadden gegeten alvorens ons gerecht gemaakt kon worden. Toen dat, na lange tijd, zover was vroegen we bij de servering van het gerecht of de bijbehorende "pinang kuning" (een Molukse visbouillon) erbij geserveerd kon worden. Het antwoord van de gastvrouw was een meer dan geïrriteerde snauw ("NEE hebben we niet"). Het gerecht werd met de ketjapsaus van de Molukse schotel, (gemakzucht?) geserveerd (!). De gastheer en -vrouw hadden meer oog voor de genodigde, kennissen en wij als nieuwe gasten voelden ons niet naar behoren behandeld. We verbeelden ons niks, maar we mogen wel een fatsoenlijk behandeling voor ons geld verwachten (!) als klap op de vuurpijl kregen we een verkeerde bon met koffie en cappuccino die we nooit besteld hadden; Een Molukse schotel die we nooit besteld hadden; één cola teveel; één wijn teveel. Een en ander was er de oorzaak van dat wij teveel betaald hadden; Kwam ik door de onnodige chaos aldaar thuis pas achter. Blijkbaar kon men de "drukte" (3 mensen bediening, waarvan één nieuwe) niet aan en dat terwijl er maar één gerecht geserveerd werd en wij als passanten een ander gerecht hadden besteld. Moet toch kunnen, anders doe je het toch gewoon niet? Maak er dan een besloten avond van, zou ik zeggen. Slechte eerste indruk en een gemiste kans want wij kunnen ons geld ook ergens anders uitgeven… En mijn echtgenote (ruim 40 jaar horeca-ervaring) is het helemaal met mij eens.